Hindistan’da bağımsızlık mücadelesine katkı veren 6 kadın

HABER MERKEZİ – 1757’den 1947’ye kadar Britanya’nın sömürgesi olan Hindistan’da, kadınlar bağımsızlık mücadelesinin çok önemli bir parçasıydı. İşte özgürlüğün 70. yılı kutlanırken mücadeleye katkıda bulunan ve ‘adı yeteri kadar anılmayan’ altı kadın.

Çeviri – Derleme: Ezgi Gül

1757 ile 1947 yılları arasında Britanya’nın sömürgesi olan Hindistan, bugün bağımsızlığının 70. yılını kutluyor.

Verilen özgürlük mücadelesine katkıda bulunan birçok kadının ise başka birçok mücadelede olduğu gibi adı unutulmaya yüz tutuyor.

İşte Hindistan’ın özgürlük mücadelesinde yer alan 6 kadın.

Velu Nachiyar (1730-1796)

Kraliyet ailesinin mensubu olarak 1730’da doğan Kraliçe Velu Nachiyar, savaş yöntemleri, okçuluk, at binme ve silah kullanma eğitimleri almıştı.

Ayrıca İngilizce, Fransızca, Urduca konuşabiliyordu.

Hindistan’daki ilk Bağımsızlık Savaşı 1857’de başlamadan yüz yıl önce, 1760 ile 1790 yılları arasında güney eyaletlerden Tamil Nadu’nun kraliçesi Velu Nachiyar, halkına ‘Britanya sömürgeciliğine karşı savaşma’ talimatı vermişti.

Nachiyar, kendi krallığının kontrolünü ‘Britanya Doğu Hindistan Şirketi’nin emperyalist pençelerinden kurtarması ile bilinir.

Ayrıca bu savaştan sonra Nachiyar, Britanya ile savaşırken kaybettiği evlatlık kız çocuğunun anısına sadece kadınlardan oluşan bir ordu da oluşturmuştur.

10 yıl saltanatta kaldıktan sonra yakalandığı hastalık dolayısı ile 1796’da hayatını kaybetmiştir.

Bhikaji Rustom Cama (1861-1936)

Bhikaiji Cama Hindistan’daki Parsi topluluğu isimli bir ‘azınlığa’ mensuptu.

Sosyal hizmet uzmanı olan Cama, henüz Hindistan’ın bağımsızlığını kazanmasına 40 sene varken, 1907’de Stuttgart Uluslararası Sosyalist Konferansı’nda Hindistan bayrağı açmasıyla bilinir.

Farklı ülkelerden yaklaşık bin delegenin katıldığı konferansta Britanyalı yöneticilerin Hindistan’daki halka uyguladığı insan hakları ihlallerini dile getirmiş ve şöyle demiştir:

Bu bayrak Hindistanlıların özgürlüğünü simgeliyor! Hazır olun, başladı artık! Bu bayrağın özelinde, özgürlük tutkunu herkesi dünyanın her köşesinden bizi desteklemeye çağırıyorum.

Cama’nın açtığı bayrak kendi tasarladığı bir versiyondu. Daha sonra Hindistan bayrağı yapılırken şablon olarak kullanılmıştır.

Rani Gaidinliu (1915-1993)

Gaidinliu doğu eyaleti Manipur’da dini ve politik bir liderdi.

13 yaşındayken bölgedeki diğer bir dini lider olan ve Zeme, Liangmei ve Rongmei kabileleri için reformlar getirmeye çalışan Haipou Jadonang’tan etkilendi ve yerli halkların hakları için çalıştı.

Gaidinliu 1932’de tutuklandı, Hindistan’da 14 yıl sonra bağımsızlık kazanıldıktan sonra çıkabildi.

Serbest kaldıktan sonra da Naga kabilesi gelenekleri ve birleşik Hindistan için mücadele etmeye devam etti.

Lakshmi Sahgal (1914-2012)

Deneyimli Hindistanlı devrimci, Madras’ta avukattı.

1940’ta başarısız evliliğinin ardından Singapur’a gitti ve Hindistan Devrimi ile tanıştı.

Burada basit sağlık hizmetlerine erişemeyen mülteci işçiler için bir klinik oluşturdu.

Hindistan’da ‘siyaset’ oluşmaya başladığında birçok önemli pozisyonda bulundu: Hindistan Ulusal Ordusu’nda (INA) yetkiliydi ve Azad Hind’in hükümetinde Kadın İlişkileri Bakanı’ydı.

INA’nın içerisinde kadınlardan oluşan Rani of Jhansi isimli bir alay kurdu.

Aralık 1944’te Britanya’ya karşı müttefik oldukları Japonya ile birlikte Burma’ya hareket ederlerken Britanyalılara esir düştü ve bir buçuk yıl Burma’da kaldı. Daha sonra INA davaları kapsamında Yeni Delhi’ye götürüldü.

Sahgal 1971’de Hindistan Komünist Partisi – Marksist’e (CPI-M) katıldı ve partiyi ‘üst sınıfa’ temsil etti.

Daha sonra Bangladeş’e gitti ve burada da mülteciler için kamplar kurarak sağlık hizmetlerine ve temel barınma hizmetlerine erişimlerini sağladı.

Aruna Asaf Ali (1909-1996)

Bu zamanki Haryana’da Bengalli bir ailenin ferdi olarak doğan Aruna Asaf Ali, 1942’deki “Quit India” (Hindistan’dan çıkın) hareketindeki devrimci önderliği sayesinde ‘bağımsızlık hareketinin büyük annesi’ olarak biliniyor.

1931’de Mahatma Gandhi ile birlikte “Salt Satyagraha” denen yürüyüşlere katıldığı için tutuklandı, bu yürüyüşler daha sonra ‘doğruda ısrar’ isimli bir halk ayaklanmasına dönüştü.

Yeni Delhi’de hapishanedeyken bile Britanyalıların Hindistanlılara gösterdiği insanlık dışı muameleyi protesto etti ve açlık grevine gitti.

Hapishane yönetimi diğer tutuklularla dayanışmasını engelleyebilmek için onu başka bir hapishaneye gönderdi.

Bağımsızlık kazanıldıktan sonra Hindistan Komünist partisine katıldı.

Eşi ile birlikte 1962’de Sovyetler’e bağlı gazete The Patriot’u (Yurtsever) kurdu, 1965’te bu çalışmasıyla Lenin Ödülü’nü kazandı.

Ali ‘Yoldaşlarım ve ben özgürlüğü kazanmak için yalvarmamaya karar verdik, onun için savaşacağız’ sözleri ile bilinir.

Kanaklata Barua (1924-1942)

Kanaklata Barua, bilinen adıyla Birbala, Hindistan’ın kuzeybatısındaki Assam kentinde bir devrimciydi.

Mrityu Bahini isimli gençlerden oluşan mücadele birliklerine katıldı.

Quit India Hareketi’nin 1942’de düzenlediği ve Ali’nin yönettiği bir eylemde Hindistan bayrağı açtığı sırada Britanyalı bir subay tarafından vurularak öldürüldüğünde 17 yaşındaydı.

Kaynak: Telesur