Deniz Poyraz’dan ıhlamur kokan asi öyküler

Ceren Karlıdağ

Deniz Poyraz’ın ilk öykü kitabı “Emine’nin Yanında Konuşulmayacak Şeyler”, İletişim Yayınları etiketiyle raflardaki yerini aldı.

Okuyucunun yoğun ilgisi ile karşılaşan kitap on öyküden oluşuyor. Kitabın sayfaları ince bir su gibi parmaklarımın arasından hızla akarken, birçok eserde yazarın sesini duyarak okuduğum hecelerin bu kez karakterler tarafından bana okunduğunu fark ediverdim. Bu, okuyucuyu hem heyecanlandırıyor hem de ürpertiyor aslında. Deniz’in kendi deyimi ile “masallarla değil hakikat ile” büyüyen kalemi ve yüreği tasvir yeteneği ile de birleşince karakterleri zihinde canlandırmak daha da kolaylaşıyor. Yani bir çoklarının aksine okuyucuyu yormaktan kaçınan; sanki “İki tek atılan” bir masada bohçasından çıkardığı “hakiki masalları” samimi bir dostuna anlatır gibi anlatmış Deniz Poyraz. Hatta o masada sohbetin tadı damağınızda kalıyor. Garson hesabı uzatıp sona geldiğinizi hatırlatınca masadan kalkmak dahi istemiyorsunuz.

Deniz Poyraz hepimizin kahvede, sokakta, okulda, apartmanda aşina olduğu ama dokunmaktan ürktüğü hayatları belki de Beşiktaşlılara has bir inatla okuyucunun gözüne sokuyor, kapitalist modernitenin “sterilleştirmeye” çalıştırdığı yaşantılarımıza yine “semt çocuklarına” has bir şekilde müdahalede bulunuyor. Öyle ki; Küçük Prens’in koyunun, hayatının aptalca kurgulanmış bir hikaye gibi olduğunu düşünen bir kadının fantezilerinden önemsiz olduğuna, hayatı ipliği kopan kolye gibi kolayca dağılmasın diye “tespit kaşifine” dönüşen Ata’nın kaygısına ve şaşkınlığına, Hacer Abla’ya kiracı gelen üniversiteli kız anlatımının ardına gizlendirilen Serhat’ın yaralarına, Emine’nin hiç bitmeyecek olan bekleyişine ve daha bir çoklarına davet ediyor okuyucuyu.

Dilin samimiyeti, sadeliği, yer yer öfkesi yazarın son söz olarak minnetle andığı Beşiktaş’ın bir zamanlar ıhlamur kokan sokaklarından, asi ruhlu taraftarından ve Abbasağa’nın iyi insanlarından olsa gerek; bir de Deniz Poyraz’ın yine masallarla değil hakikatle büyüyen edebi süzgecinden…