Hippo’nun kitaplığı: Küçük kitaplar kocaman arkadaşlıklar

HABER MERKEZİ – Aras Yayıncılık bünyesinde kurulan Hippo Kitap yayın hayatına başladı. Hippo’nun öğreten ve parmak sallayan dilden uzak kitapları ne çocuklara üstten bakıyor ne de karakterlerinde canlılar arasında bir hiyerarşi kuruyor. Sibel Yükler Hippo’nun kitaplığından sizin için bir seçki hazırladı.

Haber: Sibel Yükler

“Povilas, eve giderken gözlerini asla kapamazdı, çünkü çevresindeki hiçbir şeyi kaçırmak istemezdi.” Ne de olsa, “Hayvanat bahçelerine ‘hayır’, orman yuvamız!” diyen kuşları görebilirdi. En yakın arkadaşı tilkiye de bu patikada rastlamıştı. Bir de Jill ve ejderha vardı. Başka bir kitaptaydılar ama arkadaş olup, herkesi mutlu eden bir son hazırlamışlardı.

Yukarıda bahsi geçen Povilas, dünyada büyük ilgi gören Mutluluk Bir Tilkidir kitabının çocuk karakteri. Onu ve en yakın arkadaşı tilkiyi bizimle tanıştıran ise Hippo Kitap.

Yayınevinin basımıyla Ermenice ve Türkçeye kazandırılan Mutluluk Bir Tilkidir, Eylül ayında kurulan Hippo’nun ilk kitaplarından. Tıpkı, Jill ve Ejderha gibi.

Aras Yayıncılık bünyesinde kurulan Hippo, çocuklara üstten bakmayan, karakterlerinde canlılar arası eşitliği gözeten, öğreten ve parmak sallayan dilden uzak kitaplarla karşımıza çıkıyor.

Aile içinden eğitim hayatına kadar çocukları yetişkin dünyasına göre şekillendirmeye çalışan anlayışın aksine, Hippo’nun yayımladığı kitaplarda çocukluğun tüm halleri olduğu gibi çocuklara bırakılıyor.

Peki, çocuk edebiyatında yeni bir soluk olan Hippo’nun kitaplığında neler var?

Bu hikâye biraz farklı: Mutluluk Bir Tilkidir

Evelina Daciūtė’nin yazdığı, Aušra Kiudulaitė’nin resimlediği ve Lora Sarı’nın Türkçeye çevirdiği Mutluluk Bir Tilkidir, Povilas ve arkadaşı tilkinin hikâyesi.

Kitap ilk sayfada, “Bu hikâye biraz farklı başlıyor” diyor ve okuru kocaman bir parkın içine alıyor.

Povilas’ın ailesi bu parktaki yüksek bir ağaçta yaşıyor. Povilas annesinin onu her gün çörek almaya yolladığı fırına en kısa yoldan giderken, eve dönüşte en uzun yolu tercih ediyor. Çünkü aynı yolu iki kez yürümek biraz sıkıcı olabiliyor. Her gün fırından annesi, babası ve kendisi için üç çörek alan Povilas, dönüş yolunda keşfettiği patikadan gidiyor. İşte bu patika yolculuğu onu başka bir keşfe götürüyor.

Bu yolda nelerle karşılaşmıyor ki. Çeşitli renklerde taşlar, büyüleyici kıvrımları olan ağaç kökleri, sömürüldükleri hayvanat bahçelerinden kaçan kuşlar…

Tam bu sahnede, kitaptaki şahane çizimler Povilas’ın yolculuğuna eşlik ediyor: “Hayvanat bahçelerine hayır”, “Kafeslere hayır”, “Orman yuvamız”, “Papağanlar serbest bırakılsın” diyen onlarca kuş…

Okur da Povilas’la aynı anda, hayvanların kendi sesinden tahakküm ve sömürüye itirazı duyuyor. İşte bu sırada, bir salıncağın üzerinde kıvrılıp uyuyan tilkiye rastlıyor. Haftada bir gördüğü tilki bir gün salıncakta sallanırken Povilas’tan bir tane çörek istiyor ve böylece arkadaşlıkları başlıyor.

Povilas ve tilki, arkadaşlığın tek renkten ibaret olmadığını gösteriyor. Bazen birlikte sallandıkları, bazen sıkıldıkları, bazen çok eğlendikleri, bazen de tilkinin ağzından büyükannelerinden kalan ama kendisinin bile anlamadığı hikâyeler dinledikleri, gündelik sorunlar ve kocaman olmayı gerektirmeyen mutluluklarla şekillenen bir arkadaşlık hikâyesi.

Kitapta Povilas’a bir cinsiyetle seslenilmemesi, fırın alışverişi için bez çanta ve kese kâğıdı kullanılması, hayvanat bahçelerine itiraz edilmesi ve bir hayvanla bir çocuğun birbirinden kopmayan en iyi arkadaşlar olması Mutluluk Bir Tilkidir’in alt metnini daha da kıymetli kılıyor.

Herkese eşit ve mutlu bir son: Jill ve Ejderha

Sizin hiç ejderha arkadaşınız var mı? Jill’in var.

Lesley Barnes’in yazıp resimlediği, Lora Sarı’nın Türkçeye çevirdiği Jill ve Ejderha, okuduğu kitabın sonuna itiraz eden Jill’in, kitaptaki ejderhayla arkadaşlık edip herkesi mutlu eden bir son hazırlamasını anlatıyor.

“Kral ve şövalyeler korkunç ejderhayı yakaladı. Herkes sonsuza dek mutlu yaşadı.” Bir dakika… Jill, hikâyenin sonunda birinin hiç mi hiç mutlu olmadığını fark ediyor. ‘Herkes’ deniliyor ama ejderha hariç. Ejderha hariçse herkes nasıl mutlu olabilir? Hiç eşit değil.

Jill, kitaptaki ejderhaya seslenip neden mutsuz olduğunu soruyor. Geldiği dünyada eşit bir yaşama sahip olmayan ejderha, krallıktaki her şeyi yakmaktan, kavurmaktan başka bir işe yaramadığını ve bu yüzden kralın ondan nefret ettiğini anlatıyor. “Sen hiç merak etme ejderha. Gelip benimle yaşayabilirsin” diyor Jill ve onu kendi dünyasına davet ediyor.

Jill, çiçek düzenlemekten modaya uygun giyinmeye kadar bildiği pek çok şeyi öğretmeye çalışsa da arkadaşı bunları yapmakta pek becerikli değil. Ama ejderhanın hiçbir yere ait olmadığını söylemesi üzerine Jill’in aklına harika bir fikir geliyor: Ejderhanın kendi dünyasında mutlu olacağı bir çözüm bulabilir miyiz? İşte şimdi yolculuk başlıyor. Jill ve ejderha, koca kitabın içine uçuyor ve kralla görüşmek üzere yola çıkıyor.

Her şeyi yakmaktan ve kızartmaktan başka bir işe yaramadığını düşünen ejderha, sonunda yeteneğini keşfediyor ve bunu sanata dönüştürüyor. Onu ülkeden kovan kral ise ejderhanın önünde saygıyla eğiliyor ve ülkesinde kalmasını istiyor: “Artık hepimizi mutlu eden bir son var.”

Kitabın arka kapağındaki yazı, hikâyeyi çok güzel özetliyor: “Jill ve ejderha, ne kadar iyi gizlenmiş olursa olsun herkeste türlü yetenekler olduğunu hatırlatan ve asla pes etmeyen arkadaşların hikâyesi.”

Tarzlı ve uykulu rekabet: Benim Kitabım (senin değil)

Ben Sanders’in yazdığı, Lora Sarı’nın çevirdiği Benim Kitabım (senin değil), aslında kimin kitabı? Elbette tembelhayvan Lento’nın kitabı.

Birazcık kestirince kitabında neler yazdığını bize anlatacak. Ama o da ne! Lento uyuklarken kitabı bir tilki tarafından ele geçiriliyor. Neyse ki azıcık kestirdikten sonra kitabının peşine düşüyor. Ama tilkiye göre, “Bir tembelhayvanın kitabı baygınlık vermeye başladığında, tarz sahibi, alımlı bir kahramanın dizginleri ele alması gerekir.”

Tarz sahibi tilkiyle, yazdığı kitabı dinlene dinlene anlatmak isteyen tembelhayvanın kısa ama komik rekabeti kitabın arka kapağına kadar sürüyor. Eğer tembelhayvan elini çabuk tutmazsa kitap onun değil, tilkinin olacak. Benim Kitabım (senin değil), Hippo’nun en eğlenceli kitaplarından biri.

Okunaklı arkadaşlık hikâyesi: Bay Kılab

Bir domuzcuk ve bir inek, karlı bir gün, donmuş gölde neşeyle paten kayarken buzun altından bir balık onları dürter… Balık, buzun üzerindeki domuzcuk ve inekle nasıl iletişime geçebilir, kendi dilinde buzun üstüne bir şeyler yazsa acaba bu iki arkadaş ona yardım edebilir mi?

Bay Kılab, domuzcuk, inek ve balığın hikâyesini tersten yazma ve okuma mizahıyla anlatıyor.

Kitabın arka kapağında şöyle yazıyor: “Acaba domuzcuk, inek ve balık, aralarındaki engellere rağmen birbirlerini anlamanın yolunu bulabilecekler mi? Bay Kılab, sorunlara başka başka açılardan baktığımızda onların sorun olmaktan çıkabileceğine dair muhteşem bir kitap.”

Küçük Okul Çantası Büyük Macera

Küçük Okul Çantası Büyük Macera, minicik bir çocuğun kocaman ânlarını anlatıyor. Sahi, yetişkinler için sıradan boyutlarda olan ânlar, çocukların gözünden nasıl görünür?

Küçücük harfler kocaman cümlelere, minicik böcekler kocaman canavarlara dönüşebilir. Herkese çok sıradan görünen bir okul gününe çocuğun gözünden bakan kitabın tanıtım yazısından:

“Küçük Okul Çantası Büyük Macera, bize bir çocuğun upuzun okul gününü anlatıyor. Odasına güneş ışığının girmesiyle başlayan ve annesiyle babasının iyi geceler öpücüğüyle son bulan bu günde biz yetişkinlerin artık kanıksadığı her şeyin bir çocuğun hayal gücünde nelere dönüşebildiğini gülümseyerek okuyacaksınız.”